Sevgi,nefret,acıma,kıskançlık,merhamet,sevinç,üzüntü..Bu saydıklarım nedir en geniş haliyle?Temel insan duyguları..Ben insanım diyen herkeste bir kırıntıda olsa vardır bu duygulardan..Hatta George Bush’da bile merhamet duygusu olduğunu düşünüyorum,ne biliyim kuşu,köpeği falan vardır,yem veriyordur…
Şöyle bir durum var,normal olanı,bizim bu duyguları birebir yaşayarak gönüldeki bu duygu boşluklarını doldurmamız…Yani sevme ihtiyacı duyuyorsak,gider birini severiz,bir kızı,bir erkeği,ne biliyim,taşı,balığı,otu-boku,ama bir şeyi severiz işte.Ve dikkat edin sevme işini yapan birinci elden biz oluruz,normali budur..
Son zamanlarda,özelliklede ekranlarda Tv kanalı başına en az 15 dizi düşmesinden sonra,bir değişim oldu farkında mısınız?Bu değişim şudur;Tv Kanalları dedi ki, “güzel kardeşim,sen yorulma,sen sevme,biz senin yerine delicesine severiz,biz senin yerine birbirini deli gibi seven süper karakterler yaratırız,onlar sever birbirini,sen tatmin olursun,vallahi bak!” biz de bunu yedik,hem de çok pis yedik…
Bakın Tv kanallarının sömürdüğü,daha doğrusu bizden çalmaya çalıştıkları duyguları sadece sevgi olarak düşünmeyin..Merhamet duygusu!Bir furyadır aldı başını gidiyor,Sırlar Dünyası’yla başladı her kanala sıçradı..Bu programı izleyince “vayy bee dünyada neler varmış ya,kaldımı böyleleri” şaşkınlıkları içinde programı izliyip,içimizi bir huzur kaplıyor nedense?Ne saçma bir programdır bu,programda,iyiler çok iyi,kötüler çok kötü,bir ortası yok!İnsanı az biraz paranoyakta yapıyor,bu programın formatına göre adımına dikkat ediceksin,en ufak bir iyilik sana dakkasında geri dönücek,kötülük de aynı şekil,hayır ben bu inanışa karşı değilim yanlış anlama olmasın,ama program insanı etkiliyor be,dışarda gezinirken bir mendilci çocuk yaklaşıyor,abi alır mısın bir mendil diyor,lan ben de öğrenci adamım,bizde de para çok değil,ya da bozukluk olmuyor,almıycam diyorum ufaklığa,sonra aklıma program geliyor,”lan oğlum alsana mendili,salak mısın?al sen kesin dakkasında öğrenim kredisi hesabına para yatar,olur bişiler,al sen,al,al” haydaaaaa…
Demek istediğim bizim yaşamamız gereken duygular,bölüm bölüm dizilerde yaşanıyor ve bizleri bu dizilere o kadar kitlemişlerki,hem dizileri izlemekten kaynaklanan anlık tatminlerden,hem de zaman yetersizliğinden biz yaşayamaz olmuşuz bu temel duyguları!
Yakında şöyle bir durum olabilir,arkadaşınızın Nasılsın sorusuna,”Çok iyiyim az önce Atv’de aşık olup,Stv’de sevap işledim,Star’da kötü bir adam vardı moralimi bozdu,ha birde,kanal7 de bir yardımlaşma kurumunun programı vardı,acıdım vallahi insancıklara!”
Ben fazla mı abartıyorum,çok mu irdeliyorum?Ama bakın bizi hazıra öyle bir alıştırdılar ki,hazır duyguları,don değiştirir gibi alıp kullanıp atıyoruz,dikkat..!
Saygılar…
Stv ve benzeri kanallardaki proğramlara oldum olası bende karşıyım dünyada işlediğin her sevabın ya da her günahın karşılığı sizce dünyadayken mi olagelecek kesinlikle hayır tabi ki yaptığın bir iyilikte çıkar gözlüyorsan o pek de iyilik olmuyo sanki ya da bence öyle.Ben aslında dizilerin birçoğuna yaklaşık 7,8 senedir haber harici televizyona da karşıyım.İnsanı insan yapan tüm duygularımızı biçti bu teknolojik alet dedim ya bence öyle…
Aman aman iyi ki brezilyada yasamıyoruz,dusunsene bi ordaki pembe dizilerde kim kime asık belli diil,kisiliğimizi kaybetme noktasına bile gelebilirik,bence sukretmelıyız dizilerımızden oturu