Adam: Sıradan bir adamım ama derdim sıradan değil, şey gibi bu dert..
Ayna: Ney gibi? Anlatılmayacak gibi mi? Yaşanması mı gerek?
Adam: Hayır, bu bildiğin gibi değil. Hep anlatılmaz yaşanır derler ya.Bu yaşanır ama anlatılmaz,anlatılamaz..
Ayna: E nedir benden isteğin o zaman, tahmin mi edeyim?
Adam: Tahmin etme, bil hemen.
Ayna: Deli misin sen?
Adam: Deli miyim ben?
Ayna: Haydaaa!
Adam: Hayda tabi..Hayda, hep hayda zaten.
Ayna: O zaman şöyle yapalım.Bir kaç soru sorayım, sen de dertli başını salla, tek hakkım olsun.
Adam: Olur, peki.
Ayna: Yaşanır ama anlatılmaz bu dert diyorsun.Bilmem için benim de yaşamış olmam gerek o halde?
Adam: Hı hı..
Ayna: Bu derdi bilebilmem için yaşamış olmam gerekiyorsa, demek ki herkesin yaşıyabileceği türden bir dert bu, öyle mi?
Adam: Hı hı..
Ayna: Peki herkesin yaşıyabileceği türden bir dert olan bu derdi senin yaşaman da normal değil mi o zaman? Senin derdini ayrıcalıklı yapan ne ki?
Adam: ???
Ayna: Yani diyorum ki, senin bu yaşadığın derdi yaşayan başkaları da var demek ki. Senin derdini bu kadar özel, bu kadar anlatılmaz yapan nedir?
Adam: Di mi?
Ayna: Ne di mi?
Adam: Öyle tabi.
Ayna: Haydaa!
Adam: Hayda tabi gene..
Ayna: Senin sorunun, herkesin yaşayabileceği bu derdi, kendine yakıştıramaman olabilir mi?
Adam: Olabilir tabi, hatta oldu bile, öyle galiba.
Ayna: Hah tamam.
Adam: Ne tamam? Tamam olan ne?
Ayna: Senin derdin sıradanlığını kabul edememe.
Adam: Senin derdin ne?
Ayna: Benim derdim çok, senin gibi yüzlercesi her gün karşıma dikilip, bir şeyler soruyor,birilerine küfrediyor,yüzünü boyuyor, sivilcesini sıkıyor,dakikalarca bakıyor..
Adam: E dert ettiğin kısım ne?
Ayna: Tuvalet aynasıyım.Dert ettiğim bu sanırım.
Adam: E sen kimle dertleşiyorsun?
Ayna: Karşı duvara bak, orda bi ayna daha var, iki ayna arası sonsuz görüntü oluşur ya, öyle bakışıp bakışıp sıkıntıları sırayla birbirimize atıyoruz, ama atamıyoruz, hep ikimiz arasında.
Adam: Anlamadım..
Ayna: Haydaa!
Adam: Hayda tabi.
@Bir Dost: O zaman bu gece 25. saat filmi indirmek gerek
25. saat filminde ayna karşısında yapılan kendi kendine konuşmaya benzemiş 🙂
Kendinin sıradan olduğunu düşünen kaç tane insan var acaba,genelde biz bunu başkaları için düşünürüz,çünkü kimse sıradanlığı kendine yakıştıramaz,illa ki ‘ben öyle değilim farklıyım işte’ der durur kendine.Sonrada derdini bile sıradan görmez farklıdır ya o derdin sadece onda olduğunu düşünür….bazen insana sıradan olduğunu kabul ettirecek aynalar lazım.
Bir başka ayna dedi ki bana; “evet,sen de sıradansın.” Önce bu durumu anlıyoruz,sonra alışıyoruz. kabul etmeyi ise en sona bırakıyoruz. Kanımca sıralama bu,en azından bende olan şey bu. Çok kafa yormuştum bi ara bu konuya,hani yeni bi felsefe akımı başlatıp sıradanlıktan kurtulur muyum diye şey ettim de,olmadı 😀 bu gidişle kabul etmem yakındır. Sen de üç yıl, ben diyeyim beş ,ortalamaya vurursan dört .Hayırlısı..