Beynin yapısı ne acayip yahu.Sınav öncesi çalışırsın günlerce,illa unuttuğun bir şey olur,ama yaşadığın bir şeyi unutamıyorsun.Yani beyne sürekli bilgi yazabiliyorsun ancak “dur bakıyım 2 yıl önce yaşadıklarımı beyinden silicem,ııııhhhh,siliyorum %60 %70 %100 All Datas Deleted” dedirttiremiyorsun beyne..Olmuyor,söz geçmiyor..Ve şöyle bir paradoks var;
Unutmak için,önce hatırlaman gerekiyor,yani neyi unutacağını bilmen lazım ki unutasın.E bildiğin zamanda tekrar hatırlamış oluyorsun.Ulan ne pis bir olaydır bu!
Olmuyor mu senin de beyinden tamamen silmek istediğin vakalar.Hatrının ucumdan bile geçmesin dediğin şeyler?
Genelde bu silinmesi istenen hatıralar hep kalp-kırıklarından oluşur.
Benim de böyle..(demek ki ben de genele dahilim,kendimi özel biri sanardım,değilmişim lan meğer)
Unutamıyorum O’nu.Her şeyde o var.Yani psikopatlık derecesinde günün her anı kafamda değil O,ama gün içerisinde bir olay ya da tek bir kelime neticesinde hatıralar tetikleniyor!
Ve çaresizlik şu..Olabiletesi yok bir daha.O,yok..Yok işte,yok!
En son 2 gün önce oldu,kordonda masada otururken bir arkadaş,aynı isimli bir başkasından bahsederken,gene aklıma düşüyor.Surat asılıyor,moral sıfıra iniyor.İçtiğim çayın lezzeti kaçıyor,sigara sadece ve sadece ciğerde dolanıyor,o da zevk vermiyor..!
Tedavi mi gerekir acep bana?Bilmem..
Bunu yazarken ağlıyorum,içim acıyor,özlüyorum,ağlıyorum,çaresizliğe ağlıyorum,imkansızlığa ağlıyorum,siliyorum yaşımı,bir yaşıma daha O’nsuz giriyorum..
Böyle durumlarda arkadaşlar “üzme kendini,senin O’nu düşündüğün kadar O seni düşünmüyordur” der..Banane ki bundan.O düşünsün-düşünmesin,ben düşünüyorum,yetmez mi?Ben unutamıyorum ki..!
işin en acı tarafı nedir acaba.Yıllar ve yıllar sonra,O’nu bir başkasıyla görmek mi?Ya da haberini alamamak mı?Varlığından haberdar bile değilim..
Yazıyı O’nun bir yazısıyla bitiriyim;
… Yuzunu ozledim.. Daha bir kac saat once birlikteydik halbuki.. Yanimda olsan ne farkediyor ki? .. Hic tukenmiyor Ozlemin!.. Aslinda bu duygumu anlatmaya ; “ozlem” kelimesi yetersiz kaliyor..Ve ben ; asil buna sasiriyorum : Seninleyken bile Ozluyorsam seni , SeNSiZKeN hissettigim ne o zaman?.. Baska bir adi olmali bunun.. Adi ne olursa olsun ; Sevmiyorum SeNSiZLiGi!!!…
…Zaman ; bizim elimizde ; ne kadarini kullanirsak o kadar Uzun olacak omrumuz!.. Ve giderken bu dunyadan ; her anI BiRLiKTeLigimizle dolu bir HaYat birakacagiz geride.. Ne dersin ?!.. Once YaSaYIP , sonra ÖLüR müsün benimle?!!!!
birini yanıdayken özlemek bu yalnızca bana ait bir duygu sanıyordum öle değilmiş oysa:(((
herkes diline dolamış canım yok gülüm yok bitanem herkes bıraksın bu hikayeleri birine canım gülüm falan filan diyosan kendi hissettiklerin içindir karşı taraf bu güzel duyguları hissettirdiği için değerlidir insan karşısındakini değil kendini sever o hissettiklerinden dolayı kendi kendine mutlu olur bulutlarda gezer sonra kafa üstü çakılır
zıkkımın kökü doğru diyor katılıyorum, ayrıca acılarımız da eğer öldürmüyorsa farklı bir amacı olması muhtemel, iyi düşünmek gerek herşeyden ders çıkarmak gerek,,,
“terazisi tezekten olanın dirhemi boktan olur ” harikaaa 🙂 ben çok sevdim bu (ata) sözü
Tamam hocam, kimsenin masumiyet mükellefi olmaya niyetim yok ((=
@zıkkımın kökü: canım dediği kişi değişti mi bilmiyorum,ayrıca bana da hiç canım dememişti..hauhau boka sardı olay,neyse kapatalım
e öldürmüyorsa daha güçlü yapar ((= birinci yazıda da senin için değil onun için demiştim canım dediği değiştiği için..
Beni öldürmeyen her acının Allah belasını vere,madem öldürmüyosun amacın ne ulan! 😀
Madem canın çıksada o senin canın, araştır bul abim cansız yaşanmaz…Ki bence unutamamanında başlıca sebeplerinden biri insanın içinde bazı şeylerin eksik kalması..Mesela içinde sormak istediğin soru vardır cevabı eksiktir,tırmalar durur içini, o soru cevap bulmadan imkansız unutamazsın..( kusra bakma ama gerçek acı =) )Yada hayallerin vardır içinde onunda olduğu,gerçekleşmemiştir yani eksiktir bi yandan da o tırmalar…Yani abim aslında birazda senin bünyeye bağlı bi durum…Sen kendini bilirsin az çok unuturum ya bi şekilde biriyle yada zamanla diyosan uğraş, ama benim tavsiyem bul canını aklından geçeni dök açıkça…Riskli belki ama,böylede canın acıyor sonuçta 🙂 Bide Öldürmeyen her acı beni diriltir de tam olsun…
SelametLe…
@zıkkımın kökü: ama benim değişmedi “canım” dediğim,halan “canım”… “canım” çıksa da,O benim “canım” : )
Ulan tüylerim tiken tiken oldu ba ))= Unutamamak kötü şeydir üstadım, bilirim. Senin bu duruma da ancak şunu derim: Hiç düşündünüz mü ne çabuk değişiyor canlarımız?
Herhangi biri canınız oluyor bir anda… ”CANIM” diyorsunuz birine; yalansız, sıcak ve içten…
Oysa o sizi canı saymıyor ve çekip gidiyor birgün ansızın…. Herşey güzel giderken, bir bakıyorsunuz hepsi yalanmış. Sizi yarı yolda bırakmış, çekip gitmiş ”canım” dediğiniz..
AŞK