Canım Türkiyem Güzel Esnafım

Bir anımı anlatmaya başlayaraktan hemen olaya giriyorum. Hala böyleleri kaldı mı diye klasik bir söz vardır, işte tam o söze layık bir olay. İşimi hallettim evime dönerken sokak arasında ufak bir kırtasiye gördüm ve hatırladım daha önce de oraya kimliğimi kaplatmıştım ve yeni kulüp üyelik kartımı kaplatmak istedim. Hoşgeldin nidalarıyla karşılandım bir an, önüme kırmızı halılar serildi, konfetiler atıldı havai fişekler patladı,,,

Tam kimliğimi kaplatmak istiyorum derken çay söylemişler kendilerine gelmiş bulundu ve nazikçe bana da teklif ettiler, şaşırdım utandım istemedim. Makinanın ısınması için beklerken tanıdık bir müşteri geldi, torununu gezdiren. Elimi sıktı selam verdi, torununu sevdim biraz. Ortama ayak uydurmak istedim, baktım sigarası kül tablosunda sönmek üzere hafiften içersini duman yaparak ve sigara tuttum, almaz mısınız? Adam almadı tabi bir yandan benim kimlik kaplama olayıyla ilgilenirken, oradan başka bir yaşlı tonton amca başladı nasihat vermeye, içe sigara zararlıdır böyle yapar şöyle olur…

Niceleri geldi migros, tansaş, gima carrefour etc. fakat yine de benim esnafımın yerini alamadı.

Bir de yaşlı bir bakkal amca da mahallemizde o da çok tonton bazen sinir bozucu ama yaşlılığına vermek gerek, olur böyle şeyler…

Dikkat ettiyseniz verdiğim örnekler eski topraklarımızdan, aksine gençler bir o kadar kaba ahlaksız ve terbiyesiz ve vicdansız ve de  düşüncesiz.

İşte isbatı, sabah kalkıyorum 8 de otobüse biniyorum okula gideceğim, dangalağın teki afedersiniz sözüm meclisten dışarı açmış son sesi sözde kulaklık var kulağında ama bütün otobüs dinliyor. Hiç mi kimse rahatsız olmaz kardeşim kimseden de ses yok. Ben senin dinlediğin bol gürültülü müziği dinlemek zorunda mıyım. Seven var sevmeyen var, sevmem saygı duyarım ama beni rahatsız ederse de cevabını veririm.

Saygılar…