Dertler ve Anlatımlar

Bir vatandaş,diğer vatandaşa şöyle dedi ;

Biz öyle bir hal aldık  ki;

Derdimizi anlatabilecek kadar konuşabiliyoruz,ama yabancı bi dili falan değil,ana dilimizi..

Ama derdimizi anlatabileceğimiz ses tonundan daha fazlasını kullanıyoruz,böğürüyoruz..

Başkalarının derdini anlayacak kadar dinlemiyoruz,ama dert bizim olunca,derdimizi diğerlerine hissettirebileceğimizden daha fazla göze sokuyoruz..

Dert edinilmemesi gerekenleri dert odağı yapıp,dert olanlar için “hayırlısı” deyip,savuruyoruz az uzağa,bir daha önümüze geleceğini bildiğimiz halde,bir de yapay bi rahatlamayla..

Derdimizi anlatıcak kadar bile sevemiyoruz arkadaş..Derdimiz sevmekse bile,severken öldürüyoruz,sevmekten ileri gelen sevinmeyi bilmediğimiz için balkondan bakınanları avlıyoruz tek tek..Ya da hissettiremediğimizden sevgimizi sevdiğimiz halde sevdiğimize,sevdiğimiz afallıyor karaya vurmuş balina değil de karaya vurmuş fil sürüsü görmüş gibi..

Diğer vatandaş da,bu vatandaşa dedi ki “”gerçekten böyle mi olduk arkadaş, “hayırlısı”  o zaman..””