Erasmus Bitti Estonya’dan Dönüş Yolu

112 günlük macera bitti,dönüş yolundan bahsedeyim.Ercan’la beraber Estonya’dan Letonya’ya gitmek için otobüs bileti satın aldık.Estonya’dan Türkiye’ye uçakla gitmek biraz tuzlu.Riga’dan geçmek daha makul.Otobüs biletine yaklaşık 35 lira bayıldık..

Otobüs sistemi bize göre değil agacım.Ne muavin var ne ikram.Bas gaza aşkım bas gaza,kim tutar seni bas gaza modunda,şoför 5 saatte Tallinn’den Riga’ya götürdü bizi,mola da yoktu..

Riga Havaalanına sabah saat 6 da vardık.Türkiye uçağı saat 11:40 taydı..Diğer Türk arkadaşlar,şu fazla bagaj yükü konusunda çok gözümüzü korkuttu.Cepte para da yok,tırstık..Check-in’deki tartılar boştu,tartalım dedik bavulları benim bavul 23 kilo geldi,3 kilo fazla..Havaalanında kuytu bi köşe bulup Ercan’la fazla eşyaları ayırmaya başladık.Tam bi rezillik,Yaklaşık 8 don ve 4 atlet attıktan sonra,kiloyu 19,8’e indirmeyi başardım.Ercan pantolon falan da attı.Don ve atletleri bi çöp kutusuna yığdık.Kapağı kapanmıyodu,sağdan soldan don fışkırıyodu çöp kutusundan..Güvenlik kamerasına falan yakalandık heralde,yarım saat sonra tıbbi atık müdahele ekibi gelip donları ve atletleri alıp gittiler..

Havaalanında yaşadığım bir dumur vardı..Bi tane sakallı,böyle rüyana girse “amca sayısal sonuçları ne olur” diyebileceğin tipte birisine “Selamın Aleyküm” dedim,gülümsedi,yüz vermedi..Sonra oturdu bi kitap açtı,bişiler okudu.Tevrat’tan ayetler okuyormuş meğerse,musevi çıktı adam..Ha demek neymiş,her sakallı hakkatten hacı değilmiş lan..11:40 a kadar oyalandık bi şekilde.Çay toptancısı bi letonla muhabbet ettik falan..Bavulda kaybolur diye öğrenim anlaşmalarını laptop çantasına koymuştum.Bu sefer laptopu uçakta unuttum.Tam mallık beyav..Türkiyeye geldik,bavulları alırkene hoparlörden bi anons bangır bangır “Emrah Kalibre,Emrah Kalibre” lütfen danışmaya..Kafada binbir türlü soru gezdi..Lan kesin bavullardaki vermidonları “extacy,captagon” falan sandılar,aaazıma mıçacaklar,polisler oradıkça çökecek bana..Meğer bi arkadaş karşılamaya gelmiş,o anons ettirmiş..Laptopu da kayıp bürosuna giderekten buldum..Burdan Air Baltic’in çalışanına hörmetler ederim,hemen getirdi..Metroyla Esenler Otogarına geçmem gerekiyordu..1,3 lira jeton.2 lira verdiğimi sandım.Adam “Bunun bitanesi eyrooo yiğenim” dedi,kendimi Avrupadan gelmiş,görgüsüz öküz hissettim..Ezile büzüle,kusura bakmayın dedim..Hiç param da yoktu,bi polis memuruna “abü ben size bu 2 euroyu versem,siz bana 1 lira verseniz,hiç param yok dedim.Gerek yok,al dedi,yardımsever türk polisine de teşekkür ederim : ))

Esenler  otogara geçtim.Uçar adımlarla bi büfeye girdim ve şöyle dedim “hey adamım bana ordan Kırmızı Kısa 2000 verir misin” “Al adamım dedi” ve ciğerlerin 112 günlük Kısa 2000 hasretini dindirdim..Saat 5 arabasına Adapazarına Akyazı’ya bilet aldım ve saat akşam 9 gibin köydeydim..Şükrettim Allah’ıma ve halan ediyorum,Allahım şükürler olsun ki Türkiyede yaşıyorum..Keşmekeşine,düzensizliklerine ve çilesine rağmen,ille de Türkiye be aga,ille de Türkiye..

Allah vatanı milletsiz,milleti vatansız bırakmasın,kültürümüzü korusun..

Son olarak,yemeklerin gözüne vuruyorum..Kara lahana yemeğini bayılana kadar yemekteyim : )

Herkese selamlar,ayrıca,yorum yazanlar var “çok tatlı,çok şirinsin” diye,alakası yok,acayip kılımdır,tersimdir,tanısan illet edersin..

Son olarak 2: Bugün köyde bi muhabbet esnasında 82 yaşındaki Osman Amca’dan bi atasözü öğrendim,pek bi hoş; “Sen hot,ben hot,kim bu ata verecek ot” (Not,”hot’u sıcak anlamında anlayanlar varsa kendilerine Sibirya’dan paket tatil turu hediye edicem,rejiye telinizi verin,biz size ivedilikle geri dönücez.)